Τα χοιροσφάγια στο Βαλτινό

Μπήκαμε ήδη στην εβδομάδα των Χριστουγέννων.

Τα Χριστούγεννα έχουν μεγάλη συμβολική αξία, που σηματοδοτεί τη γέννηση του Θεανθρώπου, το μεγάλωμα της ημέρας και τη νίκη του Φωτός έναντι του Σκότους. Είναι λογικό η παγκόσμια συνείδηση να έχει καταχωρήσει τη μέρα αυτή ως τη σημαντικότερη της χρονιάς (από αρχαιοτάτων εποχών) και γι’ αυτό να έχει δημιουργήσει πλήθος από ήθη και έθιμα, θρύλους, και παραδόσεις.

Η λαμπρότητα βέβαια του γιορτασμού των Χριστουγέννων όσο προχωρούν τα χρόνια γίνεται κοσμικότερη και πιο φαντασμαγορική.

Όμως τα Χριστούγεννα στην Ελλάδα τα χαίρεται κανένας καλύτερα στο χωριό, γιατί εκεί στο χωριό είναι ριζωμένα τα ωραία παραδοσιακά έθιμα, που έχουν χάρη κι ομορφιά.

Τα γαϊδούρια στο Βαλτινό

Το γαϊδουράκι, το βολικό αυτό και συμπαθές τετράποδο, που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες δεν έλειπε από κανένα αγροτικό σπίτι, έχει πια εξαφανιστεί από το Βαλτινό, αλλά και από τα περισσότερα χωριά της Ελλάδας.

Από την στιγμή που έπαψε να είναι χρήσιμο η τύχη του ήταν προδιαγραμμένη. Ο πληθυσμός τους μειώθηκε δραματικά.

Το αλώνισμα στο Βαλτινό

«Ο ερχομός της αλωνιστικής μηχανής ήταν μεγάλη είδηση για το χωριό και τα καλωσορίσματά της γινόταν πανηγυρικά. Στα τέλη Ιουνίου έκανε την εμφάνισή της. Την έσερνε αργά αργά και με μεγαλοπρέπεια ένα μεγάλο τρακτέρ. Έτσι μπορούσαν εύκολα τα παιδιά να τρέχουν κοντά της φωνάζοντας ρυθμικά: «ήρθ΄ η μηχανή! ήρθ΄ η μηχανή!». Ήταν τεράστια, ψηλή και μακρόστενη η μηχανή αυτή. Είχε ένα πλάτωμα, μια πλατφόρμα, πάνω στην οροφή της. Εκεί ήταν ξαπλωμένοι τρεις τέσσερις μηχανικοί ­ έτσι λέγαμε τους εργάτες της ­ και χαιρετούσαν τα λιανοπαίδια και τον κόσμο, κουνώντας τα χέρια τους. Είχε και έναν τεράστιο λουλά που κουνιόταν πέρα δόθε δεξιά κι αριστερά σαν τραμπάλα, κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση στα μικρά παιδιά.

Πολλές φορές έρχονταν παραπάνω από μία μηχανή, και δυο και τρεις καμιά φορά. Έρχονταν και «κατασκήνωναν» εκεί όπου ήταν φτιαγμένες οι θημωνιές.

Ο θερισμός στο Βαλτινό

Ο θερισμός ήταν δύσκολη και επίπονη δουλειά, αλλά οι αγρότες συνήθιζαν να υποδέχονται αυτή τη στιγμή με χαρές τραγούδια και ιεροτελεστίες, προς τιμήν της Δήμητρας, θεάς των καρπών της γης.

Εποχή θερισμού και όλο το χωριό ήταν στο πόδι. Τα δερπάνια ήταν έτοιμα γερά και κοφτερά. Μετά το 1930 ήρθαν οι θεριστικές μηχανές.

Επίσημα ο θερισμός άρχιζε μετά τις 20 Ιουνίου. Από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο όλη η οικογένεια ήταν στο πόδι με τις καλλιέργειες αλλά και την κτηνοτροφία.

Τα τρακτέρ του Βαλτινού

Το Τρακτέρ είναι το όχημα που ρυμουλκεί τα αγροτικά μηχανήματα (ελκυστήρας), και που δίνει κίνηση σε καλλιεργητικές ή αλωνιστικές μηχανές.

Το κατεξοχήν αγροτικό μηχάνημα για όλες τις ανάγκες. Εκτός από τις γεωργικές εργασίες, χρησιμοποιήθηκε ως μέσο μεταφοράς εμπορευμάτων, ως μέσω μεταφοράς ανθρώπων για τις διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις της ζωής.

Για την εργασία

Για το γάμο

ΤΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΙΝΟΥ

Επιστροφή από το χωράφι

Το κάρο είναι ένα φορτηγό όχημα, δίτροχο ή τετράτροχο, που σέρνεται από υποζύγια (άλογα, βόδια ή αγελάδες).

Προέρχεται απ’ την Ιταλική λέξη Carr και την λατινική Carrum = άμαξα Είναι γνωστό μεταφορικό μέσο απ’ τα ομηρικά χρόνια, αλλά η εφεύρεσή του συμπίπτει με αυτόν του τροχού.

Στη δουλειά με το μονόκαρο

Τα Περίπτερα του Βαλτινού

Μια χαρακτηριστική ελληνική εικόνα στις πλατείες και στους δρόμους των ελληνικών πόλεων και χωριών, αποτελούν τα περίπτερα, τα μικρά κίτρινα κιόσκια, που συναντά κανείς σε ολόκληρη τη ελληνική επικράτεια.

Τα περίπτερα είναι συνδεδεμένα με την πρόχειρη αλλά γρήγορη και κατ΄ ανάγκη εξυπηρέτηση για μικροαγορές σχεδόν ολόκληρο το εικοσιτετράωρο.

Τα μικρά ξύλινα κτίσματα, κιόσκια διαστάσεων, 1,50 Χ 1.30 μ. με τις τσίγκινες κωνικές σκεπές που έδιναν παλαιότερα μια ανατολίτικη ατμόσφαιρα, άλλα και αυτά με τα στέγαστρα από τέντες και διαφημιστικά σταντς, προσδίδουν στους δημόσιους χώρους ιδιαίτερη και χαρακτηριστική ελληνική ατμόσφαιρα, τονίζοντας έτσι την λαϊκή κουλτούρα του τόπου μας.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΒΑΛΤΙΝΟΥ

Π Ρ Ο Ε Δ Ρ Ο Ι     Π Ο Υ    Δ Ι Α Τ Ε Λ Ε Σ Α Ν    
Σ Τ Ο    Β Α Λ Τ Ι Ν Ο

Από τις αναβυθίσεις μας στα βιβλία των πρακτικών συνεδριάσεων της κοινότητας Βαλτινού και του Δήμου Καλλιδένδρου προκύπτουν οι παρακάτω πρόεδροι και Δήμαρχοι, που διατέλεσαν από το 1930 έως σήμερα, στα Κοινοτικά και Δημοτικά Συμβούλια του Βαλτινού.

Το έτος 1930 Πρόεδρος:

Σταμούλης Κωνσταντίνος

---------------------------------------------------------------------

Το έτος 1932 Πρόεδρος:

Καραθανάσης Ευθύμιος