Το ξύλινο γεφυράκι του χωριού.

Tο ξύλινο γεφυράκι

Μπορεί από αρχιτεκτονικής άποψης να μην παρουσίαζε κανένα ενδιαφέρον, όμως τότε, που οι βαλτότοποι και τα πολλά νερά κυριαρχούσαν στην περιοχή, η πρακτική του χρησιμότητα και η ωφελιμότητα για τους κατοίκους του Βαλτινού, ήταν μεγάλη.

Πρόκειται για το τελευταίο ξύλινο γεφυράκι που βρίσκονταν παλιά μπροστά στο μπακάλικο του Νικόλα Καραθανάση, σήμερα, μπροστά στο Ζαχαροπλαστείο του Γ. Χύτα και εξυπηρετούσε για μια εικοσαετία τους κατοίκους.

Πόζα στο ξύλινο γεφυράκι

Σήμερα οι διασωζόμενες μνήμες το επαναφέρουν στην επικαιρότητα για να το γνωρίσουν οι νέοι και ίσως να το θυμηθούν με νοσταλγία οι παλαιότεροι.

Κατασκευάστηκε το 1960 από τον Ηλία Νικ. Καραθανάση από ξυλεία του Λόγγου.

Στο βιβλίο «Το Βαλτινό» του Ευάγγελου Στάθη, διαβάζουμε την αφήγηση του Ηλία Καραυθανάση για την κατασκευή του ξύλινου γεφυριού.

Χειμωνιάτικη εικόνα με το ποταμάκι πλημμυρισμένο

«Με τον παππού τον Σκρέκα είχαμε συμπάθεια. Από εκτίμηση προς το άτομό μου μου λέει μια μέρα: «Να πας στο Λόγγο να κόψεις ξύλα και να τα φκιάσεις ένα γεφύρι μεγαλύτερο και πιο στέρεο, όχι σαν αυτή τη λισιά». Πήγα, διάλεξα ό,τι ξύλο ήθελα, δένδρο (βελανιδιά) μου φαίνεται έκοψα, και έγινε εκείνο το γεφυράκι. Εξυπηρετούσε πολύ τον κόσμο. Περνούσαν και ποδήλατα και μηχανάκια και ζώα».